«Ήταν δύσκολο το γύρισμα στο ψυγείο του νεκροτομείου» – Η Μαριλένα Ράδου μιλά για το τέλος της στη σειρά Παγιδευμένοι

Πολλοί μπορεί να πίστεψαν ότι πίσω από τα ροζ μαλλιά της κρυβόταν το τελευταίο trend της Barbie, εκείνη ωστόσο δηλώνει Ροζ Πάνθηρας -είναι και το τραγούδι που παίζει όποτε την πάρεις τηλέφωνο. Ένα διαμάντι σε χαρακτήρα και υποκριτική, που με την πρώτη ευκαιρία έδειξε το ταλέντο της, η Μαριλένα Ράδου μόλις «είδε τον θάνατό της» και μιλάει στο YOU για τις τελευταίες στιγμές της «Κατερίνας Μαυρίδη», ρίχνει αυλαία σε μία ονειρεμένη θητεία στους «Παγιδευμένους» του ΑΝΤ1, και ετοιμάζει τα επόμενα βήματά της.

Μία νέα τηλεοπτική σεζόν ξεκινάει, κι εκείνη κάνει σχέδια. Θέατρο ή τηλεόραση; Ακόμα όλα τα σενάρια είναι ανοιχτά για την δικαστή των «Παγιδευμένων», που τα λέει όλα, ξεκινώντας από την μεγάλη αλλαγή που αποφάσισε να κάνει στα μαλλιά της φέτος το καλοκαίρι.

Η Μαριλένα Ράδου εξομολογείται

Επειδή δοκίμασες όλα τα χρώματα στα μαλλιά σου, ποιες πιστεύεις ότι έχουν μεγαλύτερη πέραση: Οι καστανές, οι ξανθές ή οι… ροζομάλλες;

(γελάει) Νόμιζα ότι το ξανθό είναι το πιο εντυπωσιακό, αλλά το φούξια ξεπερνάει κάθε προσδοκία. Μου χαμογελούσαν περισσότερο οι άνθρωποι στον δρόμο, και όχι γιατί με αναγνώριζαν. Σε αυτό το κομμάτι μπορώ να σου πω ότι έχασα κιόλας, γιατί μέχρι να με καταλάβουν είχα φύγει από το μέρος που βρισκόμουν και μου έστελναν μετά στο Instagram.

Δυσκολεύτηκε να σε αναγνωρίσει κάποιος γνωστός σου;

Όχι, αλλά επειδή έστειλα την αλλαγή σε ένα γκρουπ που έχουμε με φίλους, στην αρχή δύο φίλες μου νόμιζαν ότι είναι φίλτρο από την κάμερα.

Ήταν μία ακραία αλλαγή. Γενικά πειραματιζόσουν με το look σου;

Ναι, πάντα. Τα είχα κάνει ξανά ροζ το 2016-2017, αλλά ήταν πολύ πιο απαλό χρώμα, που μέσα σε 2-3 εβδομάδες είχε φύγει τελείως. Ούτε εγώ δεν περίμενα να βγει τόσο έντονο, ούτε ότι θα κρατήσει τόσο, στη θάλασσα, στο ντουζ, στον ήλιο…

Ξεσπάς στα μαλλιά σου;

Δεν μου αρέσει αυτή η λέξη για τα μαλλιά μου, εκεί το νιώθω περισσότερο σαν «ανάταση», είναι μία αλλαγή που με ανανεώνει, μου δίνει ενέργεια και ζωντάνια. Ακόμα και αν το αποτέλεσμα δεν αναδεικνύει τα χαρακτηριστικά μου, βρίσκω τρόπο να το υποστηρίξω για όσο διάστημα το κρατήσω. Για παράδειγμα, τώρα με το ροζ μαλλί, προσάρμοσα την γκαρνταρόμπα μου και τα αξεσουάρ μου, για να ταιριάζουν σε αυτό. Κι επειδή πολλές γυναίκες με ρωτούσαν για το χρώμα, το έκανα στο κομμωτήριο Organic Spa by Athanasios στου Ζωγράφου, με το οποίο συνεργάζεται η εταιρεία παραγωγής των «Παγιδευμένων».

Εσύ πώς προτιμάς τον εαυτό σου;

Η ψυχή μου είναι ροζ, αλλά όχι το κλασικό και κοριτσίστικο χρώμα. Είναι σε πιο φούξια τόνους, πιο «αγριεμένο» και punk, που κρατάει βέβαια μία γλυκύτητα και έναν ρομαντισμό. Με προτιμάω ροζ, αλλά νομίζω ότι προσαρμόζομαι, ακόμα και αν χρειαστεί να κάνω κάτι για τις ανάγκες ενός ρόλου που προσωπικά δεν θα επέλεγα. Θα το δουλέψω, θα το προσαρμόσω πάνω μου, και θα το κάνω δικό μου.

Στο αγόρι σου άρεσε αυτή η αλλαγή;

Ναι, του άρεσε πολύ, αν και με γνώρισε ξανθιά, και ήταν φανατικός με αυτό το χρώμα. Με ενθάρρυνε πολύ στη σκέψη για την αλλαγή, αν και δεν περίμενε ούτε ο ίδιος ότι θα του αρέσει τόσο.

Στα γυρίσματα των «Παγιδευμένων» σου έκαναν κάποια παρατήρηση για το μαλλί;

Δεν ανησύχησε κανείς, ούτε χτύπησε το τηλέφωνο με… τρόμο. Λογικά παρακολούθησαν κάποια stories μου, που είπα ότι φεύγει πολύ εύκολα. Και δεν τους ένοιαζε που πλέον δεν ήμουν ξανθιά γιατί, όπως είδαμε στους «Παγιδευμένους», εμφανίστηκα και ως κοκκινομάλλα, που κι εκεί χρειάστηκε μία επεξεργασία.

Πώς ήταν η ζωή σου πριν και μετά τους «Παγιδευμένους»;

Πριν τους «Παγιδευμένους», μόλις είχα τελειώσει δύο χρόνια στον «Ήλιο», μία εξίσου επιτυχημένη σειρά του ΑΝΤ1, απλά είχε διαφορετικό χαρακτήρα. Υπήρχε η αναγνωρισιμότητα, αλλά βοήθησε η αλλαγή του χρώματος των μαλλιών μου, και η αλλαγή του ρόλου, που από μία χαλαρή και εξωστρεφής κοπέλα, έγινα μία δικαστής πιο εσωστρεφής και μελαγχολική. Όλα αυτά συντέλεσαν να αλλάξει η ζωή μου προς το καλύτερο, γιατί στη δουλειά μας η ανταπόκριση του κόσμου πολλές φορές είναι η επιβράβευση.

Ποια στιγμή ξεχωρίζεις από τις συναναστροφές σου με τον κόσμο;

Θυμάμαι πολύ χαρακτηριστικά την κυρία Κική στην Κηφισιά. Όπως μιλούσα στο τηλέφωνο, ξαφνικά ακούω μία φωνή να λέει: «Στοπ! Παγιδευμένοι!». Έκλεισα αμέσως, γιατί με… παγιδεύσανε. (γέλια) Ήταν μία γυναίκα, μεγάλη σε ηλικία, αριστοκρατική και καλοστεκούμενη, που μου ανέλυσε όλο το σίριαλ από τη μουσική και τη φωτογραφία, μέχρι τις ερμηνείες. Μου έπλεξε το εγκώμιο για την άρθρωσή μου, μου έλεγε ότι με παρακολουθούσε από παλιά… Ενώ ξεκινήσαμε να μιλάμε με ανάλαφρη διάθεση, στο τέλος με έκανε να συγκινηθώ, βούρκωσα.

Η δικαστής Μαυρίδη δεν είχε καλό τέλος… Πώς ήταν οι τελευταίες σου στιγμές στη σειρά;

Ήταν δύσκολο το γύρισμα στο ψυγείο του νεκροτομείου, όχι επειδή είχα να μάθω λόγια, αλλά επειδή εκείνη τη στιγμή έπρεπε να ελέγχω ακόμα και την ανάσα μου, να μην βλεφαρίζουν τα μάτια μου, και να βοηθάω τον συνάδελφο που κάνει τη σκηνή της αναγνώρισης -δεν μπορούσα να χαλάσω την ψυχρή ατμόσφαιρα. Επίσης ακόμα δεν ξέρω ποιος με σκότωσε, και γιατί, αυτό είναι κάτι που θα μάθουμε αργότερα, σε σενάρια που πολύ πιθανόν να μην πάρω, αλλά θα δω ως θεατής.

Ήταν απόκοσμο να βλέπεις τον εαυτό σου νεκρό;

Ναι, αλλά νομίζω ότι είναι πιο απόκοσμο για τους υπόλοιπους που με είδαν, τους συγγενείς και τους φίλους μου. Επειδή το αποτέλεσμα ήταν πολύ καλό, ήταν σαν να βγήκα από το σώμα μου και με έβλεπα από ψηλά.

Φοβάσαι τον θάνατο;

Φοβάμαι τον θάνατό μου, σε σχέση με το πόσο θα στενοχωρηθούν οι άνθρωποι που πραγματικά με αγαπούν και θα μείνουν πίσω, και φοβάμαι τον θάνατο των άλλων, γιατί θα είμαι εκείνη που θα μείνω πίσω. Γενικά, όμως, είναι κάτι που όλοι θα… βιώσουμε, δεν γλιτώνει κανείς, γι’ αυτό προσπαθώ να ζω την κάθε μέρα σαν να είναι μοναδική.

Τι αντιπροσωπεύουν πλέον για εσένα οι «Παγιδευμένοι» σαν σειρά;

Ήταν η καλύτερη δουλειά που έχω κάνει ως τώρα. Κάθε δουλειά που κάνω είναι καλύτερη από την προηγούμενη, λογικά επειδή γίνομαι κι εγώ καλύτερη, εγκλιματίζομαι περισσότερο στο χώρο, και δουλεύω καλύτερα με τις δεξιότητές μου. Επειδή ωριμάζω, εξελίσσομαι, όπως κάνει κάθε άνθρωπος που δεν βαριέται και δεν βαλτώνει στη δουλειά του. Στο σημείο που ήρθαν οι «Παγιδευμένοι» ήταν μία απογείωση για εμένα.

Υπάρχει «ζωή» μετά τον «θάνατο»; Έχεις προτάσεις;

Το μέλλον είναι αβέβαιο. Κάνω συζητήσεις για το δεύτερο μισό της τηλεοπτικής σεζόν, αλλά ακόμα δεν έχω κλείσει κάτι. Αν δεν συμβεί, θα κάνω κάποια δική μου θεατρική παραγωγή, όπως έκανα και στο παρελθόν.

Προτιμάς την τηλεόραση ή το θέατρο;

Γενικά το θέατρο είναι η Τέχνη μας. Η τηλεόραση έχει πολλά καλά και την αγαπώ, σου δίνει το εισιτήριο για να γίνεις αναγνωρίσιμος, αλλά προτιμώ το θέατρο γιατί είναι ζωντανό, κάθε παράσταση είναι μοναδική. Στην τηλεόραση αυτό που θα γράψει η κάμερα, αυτό θα επαναλαμβάνεται.

Τι εύχεσαι για τη σεζόν που ξεκίνησε μόλις;

Να πραγματοποιήσω ένα πλάνο που έχω τηλεοπτικά, να είμαι καλά στην υγεία μου και να συνεχίσω να έχω κοντά μου τους ανθρώπους που αγαπάω.

Κεφάλαιο γάμος και οικογένεια. Είναι κάτι απ’ τα δύο στα σχέδιά σου;

Ο γάμος σαν θεσμός δεν με ενδιαφέρει, αλλά σίγουρα θέλω να κάνω ένα παιδί. Αν δεν το κάνω τελικά, σημαίνει ότι υπήρχε κάποιος σοβαρός λόγος, ότι οι συνθήκες δεν βοήθησαν ή ο σύντροφος που θα επέλεγα, δεν ήταν επαρκής.

Έχεις υψηλές απαιτήσεις από τον άνθρωπο με τον οποίο θες να δημιουργήσεις οικογένεια;

Απαιτώ και επιθυμώ τα στάνταρ, που είναι πολύ δύσκολα. Δυστυχώς οι περισσότεροι άνθρωποι γύρω μας νοσούν ψυχικά και αυτό είναι πολύ λυπηρό. Όταν κάποιος είναι ασθενής δεν μπορεί να ανταπεξέλθει σε βασικά πράγματα, πρωτίστως για τον εαυτό του, οπότε αυτό γίνεται ακόμα πιο δύσκολο όταν καλείται να συνυπάρξει με κάποιον άλλον -ειδικά σε μία οικογένεια.

Εσύ έχεις απευθυνθεί σε ειδικό;

Όχι, όμως είμαι πολύ υπέρ να το κάνει όποιος θέλει και μπορεί -γιατί δεν παρέχεται δωρεάν. Έχω βρει τον τρόπο, μέσα από βαθιά ενδοσκόπηση, και ακούγοντας την γνώμη των ανθρώπων που με αγαπούν, βρίσκω πράγματα που μπορώ να δουλέψω και να διορθώσω. Έτσι φροντίζω να βελτιώνομαι και να αλλάζω ό,τι μπορώ, γιατί κάποια πράγματα δεν είναι εύκολο να τα ξεριζώσουμε από μέσα μας.

Έφτασες κάποια στιγμή κοντά στο σημείο να ζητήσεις βοήθεια;

Ναι, υπήρχε περίοδος που πέρασα ξυστά, όταν έχασα τον μπαμπά μου στα 18. Μόλις πήγα να «πνιγώ», με τράβηξα απ’ τα μαλλιά και γύρισα το παιχνίδι τούμπα. Από τότε άρχισα να έχω τη φιλοσοφία που έχω μέχρι σήμερα, που δεν αφήνω τον εαυτό μου να πέσει. Όπως είχε πει ο Jim Carrey σε μία συνέντευξή του: «Κατάθλιψη είναι όταν το σώμα σου λέει ότι δεν αντέχει άλλο τον ρόλο που παίζεις». Οπότε φροντίζω απλά να μην παίζω κανένα ρόλο, όταν θέλω να κλάψω, θα κλάψω και δεν μπορώ να καταπιεστώ για να φανώ χαρούμενη.

Την περίοδο που έχασες τον πατέρα σου είπες «Τώρα πρέπει να μεγαλώσω, δεν είμαι πια παιδί»;

Ναι, το είπα. Από τότε ήταν άμεσος στόχος και προσωπική μου επιθυμία να πάρω τη ζωή στα χέρια μου. Οπότε έγινα ανεξάρτητη, έμαθα να στηρίζομαι στα πόδια μου, να είμαι δυναμική, να διεκδικώ και να εκτιμώ την αξία μου -όποια κι αν είναι αυτή.

Από μικρή έχεις δουλέψει πολύ. Σκέφτηκες ποτέ: «Γιατί να μην γίνω η κυρία του κυρίου, να μου τα παρέχει όλα»;

Αυτό το σενάριο έχει παίξει πολλές φορές στο μυαλό μου. (γέλια) Αλλά μόνο που το σκέφτομαι με πιάνει κατάθλιψη -χωρίς να πιστεύω ότι είναι άσχημο να ανήκεις κάπου.

Με συνάδελφο θα μπορούσες να ξανακάνεις σχέση;

Δεν τα διαχωρίζω. Νομίζω ότι γενικά μου ταιριάζει περισσότερο μία καλλιτεχνική mentalité. Παρόλα αυτά υπάρχουν άνθρωποι που ασχολούνται με διάφορα επαγγέλματα και κατά βάθος η ψυχή τους είναι καλλιτεχνική, απλά δεν είχαν τα μέσα ή την τόλμη για να πραγματοποιήσουν αυτό το όνειρο.

Σκέφτηκες κάποια στιγμή να τα παρατήσεις;

Επειδή από την αρχή η πορεία μου ήταν ανοδική, έστω και μισό βήμα, δεν το σκέφτηκα. Επίσης δεν υπήρχαν μεγάλα διαστήματα που απείχα, χωρίς να είναι επιλογή μου.

Έχεις περάσει δύσκολα σε κάποια συνεργασία;

Έχει προσπαθήσει άνθρωπος να με κάνει να περάσω δύσκολα, γυναίκα ήταν μάλιστα, αλλά δεν τα κατάφερε. Φυσικά με επηρέασε σε έναν βαθμό, με στενοχωρούσε, αλλά επειδή ο υπόλοιπος θίασος καταλάβαινε αμέσως τι συμβαίνει, και ήταν κοντά μου, ένιωθα ότι είχα γύρω μου μία πολύ δυνατή ασπίδα.

Προσπάθησε να δελεάσει κάποιος με ρόλο, ώστε να έρθει κοντά σου;

Έχουν συμβεί διάφορα, μπορεί κάποιοι να μου στείλουν μήνυμα στο Instagram ως φωτογράφοι, σκηνοθέτες ή wannabe σεναριογράφοι, που καταλαβαίνω ωστόσο ότι θέλουν να μου πιάσουν κουβέντα επειδή τους αρέσω σαν κοπέλα. Δέχομαι μόνο σοβαρές προτάσεις. (γελάει)

Περισσότερα στο νέο τεύχος του YOU που κυκλοφορεί σε όλα τα περίπτερα

Το διαβάσαμε εδώ