Ξερόλας
Η πρωταγωνίστρια της σειράς «Η γη της ελιάς» πόσταρε φωτογραφίες μέσα από το δωμάτιό της με ορό στο χέρι και έγραψε δυο λόγια.«Ένας Αύγουστος αλλιώτικος, διαφορετικός αλλά πάντα ευλογημένος. Το ξέρω ότι δεν σας έχω συνηθίσει σε τέτοια post.. η ζωή στο ινσταγκραμ είναι πάντα με περιτύλιγμα αστερόσκονης κ χρυσόσκονης. Σας παρουσιάζω την όμορφη κ θετική πλευρά αυτών που κάνω κ είμαι. Απτή μια γιατί θ…
Στο νοσοκομείο βρίσκεται η Αντιγόνη Κουλακάκου.
Η πρωταγωνίστρια της σειράς «Η γη της ελιάς» πόσταρε φωτογραφίες μέσα από το δωμάτιό της με ορό στο χέρι και έγραψε δυο λόγια.
«Ένας Αύγουστος αλλιώτικος, διαφορετικός αλλά πάντα ευλογημένος. Το ξέρω ότι δεν σας έχω συνηθίσει σε τέτοια post.. η ζωή στο ινσταγκραμ είναι πάντα με περιτύλιγμα αστερόσκονης κ χρυσόσκονης. Σας παρουσιάζω την όμορφη κ θετική πλευρά αυτών που κάνω κ είμαι. Απτή μια γιατί θεωρώ ότι όλοι έχουμε προβλήματα κ κουβαλούμε τους σταυρούς μας κ δεν πρέπει να επιβαρύνουμε τον κόσμο με επιπλέον πόνο κ στεναχώρια. Απ’ την άλλη γιατί ποτέ δεν μου άρεσε η κακή είδηση, η αρνητική, η στενάχωρη κ η αναπαραγωγή της. Θεωρώ πως είναι κακή διαπαιδαγώγηση σε οποιαδήποτε ηλικία. Επίσης έχω μεγαλώσει κ με τα εν οίκω μη εν δήμω.
Το τελευταίο χρόνο όμως παρακολουθώ ότι το ινσταγκραμ όπως όλες οι πλατφόρμες έχει κ αυτό μια ανθρώπινη πλευρά. Κινητοποιεί κόσμο που τρέχει να βοηθήσει τον συνάνθρωπο του στην άλλη άκρη της Ελλάδος. Έχει μια άμεση ωμή κ σκληρή πραγματικότητα καμιά φορά που όμως δημοσιογραφικά είναι σωστή γιατί τα γεγονότα δεν χρωματίζονται κ ο τόνος της φωνής δεν επηρεάζεται αποκτώντας γραμμές κ τάσεις πολιτικές. Τα ελληνικά είναι ανθρώπινα κ καθόλου ξύλινα, εμπεριέχουν συναίσθημα κ αλήθεια όπως οι ιστορίες που μας έλεγαν οι γιαγιάδες κ παππούδες. Οι άνθρωποι ανεξαρτήτως ηλικίας επικοινωνούν, κανένα χάσμα γενεών μόνο ανταλλαγή νιότης κ γνώσης. Γίνονται όμορφα πράγματα σε αυτό το μαραφέτι όπως θα έλεγε κ ο παππούς μου κ ας του φαινόταν εξωγήινο.
Τώρα τι σχέση έχουν όλα αυτά με τη φωτό μου απ’ το νοσοκομείο κ όχι από κάποια παραλία.. χάθηκε ο κόσμος να βάλεις μια με μαγιό κ ας είναι κ περσινή κάποιοι θα σκεφτείτε. Εγώ αυτό που σκέφτομαι είναι ότι ακόμα κ αν δεν θεωρούμε κάτι σπουδαίο τον εαυτό μας ή αυτό που κάνουμε, όλοι έχουμε μια υποχρέωση προς τις νεότερες γενιές. Να τους μάθουμε να μην φοβούνται κ να λένε πάντα την αλήθεια τους. Να τους μαθαίνουμε ότι θα πέφτουν κ ότι θα ξανασηκωθούν πολλές φορές στη ζωή τους. Ότι ο πόνος κ η στεναχώρια είναι μέσα στη ζωή όπως είναι η χαρά κ το γέλιο κ πως να τα διαχειρίζονται, εκείνοι μόνοι τους . Μην παρεξηγηθώ, πιστεύω και στο θεό κ στην οικογένεια κ στους φίλους αλλά ξέρω πως όταν πέφτεις δεν έχεις πάντα παρέα.. όταν σηκώνεσαι δε μπορεί να μην είναι κ κανένας δίπλα σου.
Η πίστη σου είναι στην αγάπη στο καλό και στο φως. Να το νιώθεις, να το εκπέμπεις και να το ελκύεις. Τα σκοτάδια πάντα θα υπάρχουν, επιλογή είναι κ αυτά. Κι αν λίγο χαθείς απ’ τον προσανατολισμό σου, εμπιστεύσου τον εαυτό σου κ θα τα καταφέρεις.
Είμαι καλύτερα.. μην ανησυχείτε, δεν είμαι εγώ το θέμα, απλώς μια αφορμή κ μια ευχή για έναν ακόμα ταξίδι γύρω απ’ τον ήλιο εύθραυστη λίγο ίσως αλλά σοφότερη κ σύντομα πιο δυνατή. Σας ευχαριστώ για την αγάπη σας. Ανταποδίδω σε όλους κ τον καθένα χωριστά. Η δύναμη σας είναι τεράστια να το θυμάστε πάντα.
Με αγάπη ΑΚ».
