Ξερόλας
Ο άντρας μου πέθανε πριν 4 χρόνια…Η κουμπάρα μου,έχασε τον πατέρα της πριν 30 χρόνια.Μου είχε περιγράψει μεταξύ άλλων, πόσο άσχημη αντιμετώπιση είχε η μάνα της από τον κόσμο,που την απομόνωσε κοινωνικ…
Ο άντρας μου πέθανε πριν 4 χρόνια…Η κουμπάρα μου,έχασε τον πατέρα της πριν 30 χρόνια.
Μου είχε περιγράψει μεταξύ άλλων, πόσο άσχημη αντιμετώπιση είχε η μάνα της από τον κόσμο,που την απομόνωσε κοινωνικά, κ που σχολίαζε τα πάντα, από το πόσο καιρό φορούσε μαύρα, μέχρι την ώρα που επέστρεφε απ’την δουλειά… Όταν τ’άκουσα σκέφτηκα πως φταίει η εποχή, Άλλοι καιροί τότε, κ πως σήμερα τα πράγματα θα είναι αλλιώς.. Ελα όμως που δεν είναι…
Για παράδειγμα βρίσκω αξιοπερίεργο,το πόσοι ασχολούνται με το τι φοράω,καθώς είναι κάτι που νομίζω ότι δεν θα πρεπε να ενδιαφέρει κανέναν άλλον εκτός από μένα…
Υπάρχουν κ αυτοί που θεωρούν ότι θα πρεπε να φοράω μπουργκα ας πούμε.. Μέσα στο κατακαλόκαιρο, κάποια μου είπε: «Δεν θα πρεπε να φοράς κονταμάνικο χήρα γυναίκα, κ γιατί δεν φοράς καλσόν; » Άλλοι πάλι πιστεύουν ότι θα πρεπε να κατεβάσω ρολά στο σπίτι μου, ή θα πρεπε να κλειστώ μέσα στη ντουλάπα για πάντα,κ να μην ξαναβγώ από κει..
Όμως όλοι αυτοί θα πρέπει τελικά να καταλάβουν,ότι έχω υποχρέωση απέναντι στα παιδιά μου,να τα στηρίξω όσο μπορώ,κ να μην κλειστω μέσα σε καμιά ντουλάπα, ούτε να κατεβάσω ρολά.. Επίσης έχω υποχρέωση να στηρίξω τον εαυτό μου, γιατί όταν είμαι εγώ καλά είναι κ αυτά ακόμη καλύτερα.. Κ φυσικά, μακάρι όλα μου τα προβλήματα να ήταν το τι λέει ο κόσμος.. Στα τόσα προβλήματα που έχω να λύσω κάθε μέρα, αυτά είναι το αστείο που λέμε για να γελάσουμε.. γιατί ναι, όσο παράλογο κ αν σας φαίνεται γελάμε, αναπνέουμε ,συνεχίζουμε κ ζούμε και ναι αν είμαστε μικρές σε ηλικία μπορούμε να ερωτευθούμε κ να ξαναφτιάξουμε την ζωή μας κ εμείς οι «χήρες».. κ κάτι τελευταίο..
Όταν ζούσε,ο άντρας μου, πριν πεθάνει, που ήταν όλοι αυτοί, που τώρα με κρίνουν κ σχολιάζουν την κάθε μου κίνηση; Γιατί δεν είδα κανέναν από αυτούς να έρθει να μου χτυπήσει την πόρτα, για να μου συμπαρασταθει στα τόσα που περνούσα…γιατί όταν κλείνει η πόρτα του σπιτιού, κανείς δεν ξέρει τι γίνεται μέσα..
Το μόνο που κοιτάνε όλοι αυτοί είναι η επιφάνεια…είναι όλοι αυτοί οι «δήθεν» καθώς πρέπει..,που τα κάνουν όλα άψογα,κ παίρνουν από μονοί τους το δικαίωμα,κ γίνονται κριτές,κ επικριτές στις ζωές των άλλων.. Αυτός ο καθωσπρεπισμος θα μας φάει, αυτή η δηθενιά,κ η υποκρισία…
Με συγχωρείτε αλλά,νιώθω μια ξαφνική ανακατωσούρα στο στομάχι, νομίζω ότι θα πάω να ξεράσω τώρα, γιατί δεν αντέχω την τόση ψευτιά που με περιβάλλει!!!!!!
Λιάνα
